Opisywany obiekt to drewniana figura przedstawiająca św. Nepomucena o wysokości 150 cm. Rzeźba jest polichromowana. Autor wykonał rzeźbę bardzo starannie, w stylu ludowym. W prawej ręce znajdował się krzyż, a w lewej palma męczeńska. Oba atrybuty nie zachowały się. Św. Nepomucen jest ubrany w strój liturgiczny (w sutannę i komżę o koronkowych wykończeniach) oraz płaszcz z frędzlami i kapturem. Polichromia jest prosta, oparta na kontrastowych kolorach: bieli, czerni i szarości oraz czerwieni. Podstawa ma formę chmury ozdobionej dwoma główkami aniołów.
Figura była mocno zniszczona. Została kilkukrotnie przemalowana, a nadmiar niestarannie nałożonej farmy unieczytelnił detale. Oryginalna warstwa malarska zachowała się w stanie szczątkowym jednak umożliwiającym odtworzenie pierwotnej kolorystyki rzeźby. Na powierzchni widać ubytki drewna. Najbardziej zniszczona jest podstawa, rozpada się na kawałki, drewno spruchniało, brakuje dużych fragmentów. Rzeźba nie stoi pionowo, jest niestabilna. Drewno było zaatakowane przez drewnojady.
Celem prac konserwatorskich było powstrzymanie ataku drewnojadów oraz zabezpieczenie drewna na przyszłość, a także przywrócenie obiektowi wartości estetycznych i ekspozycyjnych poprzez oczyszczenie powierzchni, uzupełnienie ubytków drewna i polichromii. Odtworzone zostały atrybuty.

Prace konserwatorskie i restauratorskie wykonane przez Joannę Stawowy.