Opisywany obiekt to mosiężny talerz. Jego kształt nie jest owalny ale eliptyczny, a najdłuższa średnica wynosi 24 cm. Jego lustro zostało ozdobione prostym, geometrycznym, rytym wzorem silnie kontrastującym z plastycznym, wypukłorzeźbionym kołnierzem. Oba wzory mają przedstawiają kwiaty. Talerz nie jest sygnowany.
Obiekt był nierówno spatynowany, przez co stał się nieestetyczny. Ryty ornament lustra był słabo czytelny.
Celem prac konserwatorskich było przywrócenie obiektom wartości estetycznych oraz użytkowych, a także zabezpieczenie przed patynowaniem na przyszłość.

Prace konserwatorskie i restauratorskie wykonane przez Joannę Stawowy.