Opisywany obiekt to metalowa solniczka (na zdjęciach przedstawiona bez szklanego wkładu, który nie wymagał konserwacji). Jej maksymalna wysokość to 6 cm. Została ona ustawiona na czterech nóżkach oraz ozdobiona motywami roślinnymi tworzącymi uszka i wydzielającymi ostrołukowe kwatery. Solniczka jest ażurowa, dzięki czemu możliwe jest lepsze wyeksponowanie szklanego wkładu. Od spodu, pomiędzy nóżkami znajduje się sygnatura – romb z biegnącym strusiem i podpisem WMF (znak Württembergische Metallwaren Fabrik). Po jego bokach znajdują się litery: z lewej „B” (punca nabijana przez WMF dla oznaczenia wyrobów wykonanych z Britannia Metal czyli stopu zawierającego: 93% cyny; 5% antymonu; 2% miedzi), a z prawej „OX”. Nieco dalej umieszczono literę „g”.
Solniczka była w dość dobrym stanie zachowania. Jej powierzchnia była pokryta czarnymi tlenkami cyny i siarczkami srebra. Strona wewnętrzna dodatkowo została ubrudzona na biało. Również od wewnątrz znajdował się spory ubytek warstwy srebra.
Celem prac konserwatorskich było przywrócenie obiektowi wartości estetycznych poprzez usunięcie nadmiaru tlenków cyny, siarczków srebra i zabrudzeń oraz uzupełnienie ubytków, które powstały w warstwie srebrzenia. Obiekt został także zabezpieczony przed patynowaniem.

Prace konserwatorskie i restauratorskie wykonane przez Joannę Stawowy.